Kıskançlık Sebebiyle Boşanma

Erdemli insan güven verir çünkü sözleriyle eylemleri bir bütündür.

Platon

 

     

       Evlilik, her toplumun sosyokültürel faktörlerinin ve geleneklerinin tesiri altında göre günümüze kadar evrilerek şekillenmiş olup halen geçerliliğini koruyan bir kurum olmakla birlikte taraflara hukuki birtakım sorumluluklar da yüklemektedir. Örneğin boşanma davalarında eşler arasında yaşanan anlaşmazlıklar ve çatışmalar, hukuki sürecin nasıl işleyeceğini etkileyebilir. Bu çatışmaların bazen hukuki bir dayanağı bulunurken bazen de kişisel ve duygusal sebeplerden kaynaklanabilmektedir. 

     Günümüzde, değişen insani ilişkiler ile sosyal medyanın bireylere sağlamış olduğu tanışma ağı ve geniş sosyalleşebilme imkanları ile evli bireylerin sadakat yükümlülüklerine aykırı davranışları yaygınlaşmış akabinde bu durum boşanma davalarında kıskançlık ve ihanet konulu birçok uyuşmazlığa sebep olmuştur. Taraflar arası kıskanmak, boşanma davasında kusur sayılır mı? Bu sorunun yanıtı aşağıdaki yazımızda Türk Medeni Kanunu'ndaki boşanma sebeplerine, Yargıtay kararlarına ve genel hukuk prensiplerine dayalı olarak değerlendirilecektir.

    Türk Medeni Kanunu kapsamında boşanma sebepleri, evlilik birliğinin devamını imkansız hale getiren durumlar olarak tanımlanır. Boşanma, eşlerin evlilik birliğini sona erdiren hukuki bir süreçtir ve bu süreç belirli yasal nedenlere dayanmalıdır. TMK'da, boşanma sebepleri açıkça belirlenmiştir. TMK'ya göre boşanma sebepleri aşağıda sıralıdır.

 

 

    Kıskanma duygusu bazen ilişkilerde sınırları koruma ve sevgi gösterisi olarak kabul edilebilir. Sağlıklı bir kıskanmada eşin güvenliğini sağlama isteği de kaynaklanabilir ve bir aşırılık söz konusu olmadığında bu duygu genellikle evlilik için bir tehdit oluşturmayabilir. Ancak kıskanma duygusu, aşırıya kaçtığında ilişkinin dengesini bozarak evlilikte ciddi sorunlara yol açabilmektedir. Aşırı kıskanma eşin her hareketini izleme sürekli olarak şüphe duyma, psikolojik şiddet olarak ortaya çıkabilmektedir. Örneğin eşinin ailesiyle görüşmesi, çalışması,dışarı çıkması, sosyal medya kullanması, arkadaşlarıyla görüşmesi gibi özgürlüklerine müdahale abartılı bulunmaktadır. 

    Bu duygu sebepli ayrılıklar TMK 162. madde 166/1 maddesindeki nedenler ile boşanma sebebi olarak değerlendirilir. Yargıtay, boşanma davalarında kıskanmanın kusur olup olmadığı konusunda çeşitli kararlar vermiştir. Aşağıdaki kararlarda Yargıtay, kıskanmanın boşanma davasında somut olayın niteliklere göre değerlendirmekte, kıskançlık duygusu, kıskanılan eşin özgürlük duygusunu, manevi dünyasını psikolojisini, evlilikteki huzur ve sıhhatini nasıl etkilediğini göz önünde bulundurarak değerlendirmeler yapmaktadır. 

    Yargı kararlarında, kıskançlık duygusunu TMK kapsamında boşanma nedeni olarak sayılması ve kıskanan tarafa kusur atfedilebilmesi için kıskançlığın aşırılığı, kişinin günlük iş ve aile hayatını nasıl etkilediği, yaşam üzerindeki kısıtlamaların kıskanılan tarafta psikolojik şiddet yaratıp yaratmadığını irdelenmektedir. Bazı kararlarda ise kıskanan taraf aşırılıklarda bulunsa dahi kıskanılan tarafın güven sarsıcı davranışlarından dolayı kıskanana değil kıskanılana kusur atfetmiştir.